ادویه ترشی و جا ادویه یونیک

 

ادویه و سبزی ترشی

کورکومین (دیفرولوئیل متان) ترکیب فعال (فیتوشیمیایی) در ادویه کاری زرد روشن ادویه است. داروهای گیاهی هندی، چینی و غربی به طور سنتی از ادویه از خانواده زنجبیل برای بیماری هایی مانند هضم ضعیف، درد شکم و اتساع استفاده می کنند. در سال 1999، سازمان بهداشت جهانی آن را برای درمان رفلاکس اسید، نفخ شکم، و سوء هاضمه عملکردی، همانطور که در طب آیورودا استفاده می شود، توصیه کرد. ده سال پیش، انجمن کانادایی تحقیقات روده، خیریه خواهر انجمن گوارش، بودجه ای را برای تحقیقات دکتر بالجیندر سال در مورد فواید کورکومین در سرطان روده بزرگ فراهم کرد. Salh و تیم وی در ونکوور به مجموعه ای از شواهد کمک کردند که نشان می دهد این ادویه خوش طعم می تواند به جلوگیری از رشد سلول های سرطانی در روده بزرگ کمک کند. یک مطالعه تحقیقاتی پایه2 از هند به موش های مبتلا به کولیت القا شده پرداخت. دریافتند که کورکومین با واسطه فرآیندهای التهابی در کولیت تجربی اثرات مفیدی دارد. بنابراین، ممکن است در درمان بیماری التهابی روده مفید باشد. یک مطالعه بالینی 3 در بریتانیا که شامل 207 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بود، پس از اینکه محققان از آنها خواستند قرص های ادویه مصرف کنند، بهبودی در علائم آنها نشان داد. محققان مطالعات بیشتر، بزرگتر و کنترل شده با دارونما را توصیه می کنند. سایر کارآزمایی های بالینی از نقش درمانی بالقوه کورکومین به ویژه در پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی، بیماری التهابی روده، کولیت اولسراتیو، سرطان روده بزرگ، سرطان پانکراس، هیپرکلسترمی، آترواسکلروز، پانکراتیت، پسوریازیس، یووئیت قدامی مزمن و آرتریت حمایت می کنند. کورکومین در حال حاضر یک ترکیب به شدت مورد مطالعه است، با 121 کارآزمایی بالینی فعال در وب سایت دولت ایالات متحده5 تا سپتامبر 2015. هیچ روش مشابهی برای جستجوی آزمایشات بالینی سلامت طبیعی در کانادا وجود ندارد. از تجربه خوشمزه و معطر ادویه و خواص درمانی آن در غذای خود لذت ببرید، اما قبل از مصرف مکمل ها منتظر تحقیقات بیشتر باشید. چیزهای زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم چرا و چگونه یک غذا فواید دارد، اما می دانیم که هیچ چیز با یک محصول در حالت طبیعی آن قابل مقایسه نیست. 1. موسوی م و همکاران. کورکومین واسطه تولید سرامید از طریق مسیر de novo در سلول های سرطانی روده بزرگ است. 2. Ukil I et al. کورکومین، جزء اصلی ادویه طعم دهنده غذا، آسیب مخاطی را در کولیت ناشی از اسید تری نیتروبنزن سولفونیک کاهش می دهد. مجله فارماکولوژی بریتانیا. 3. باندی آر و همکاران. عصاره ادویه ممکن است علائم سندرم روده تحریک پذیر را در بزرگسالان سالم بهبود بخشد: یک مطالعه آزمایشی. مجله جایگزین. 4. Goel A و همکاران. کورکومین به عنوان «کورکومین»: از آشپزخانه تا کلینیک.

 

 

ادویه طعم دهنده مرغ

ادویه ها بدون شک به غذا طعم می بخشند اما کاربردهای دیگری نیز دارند. بسیاری از ما می دانیم که ادویه های هندی چگونه فواید دارویی دارند. اما بسیاری از حقایق دیگر در مورد ادویه های آشپزخانه ما نمی دانیم وجود دارد که در اینجا خواهید آموخت، اما قبل از آن اجازه دهید تاریخچه مختصری در مورد این ادویه ها بررسی کنیم. گشنیز همیشه ادویه ای بوده است که در سراسر جهان شناخته شده است. اولین اروپایی هایی که از گشنیز به دلیل خواص معطر آن استفاده کردند، رومی ها بودند. ما همچنین در ادبیات سانسکریت خودمان که قدمت آن به 5000 سال قبل از میلاد بازمی گردد، به این ادویه اشاره می کنیم. سپس به عنوان "Kusthambari" و "Dhaniyaka" اشاره شد. گشنیز بیشتر به خاطر بویی که برمی انگیزد معروف بود و نه به دلیل استفاده های دیگرش در زمینه های دارویی یا آشپزی. حتی در نوشته های دانشمندان یونان باستان مانند بقراط و آریستوفان، می توان کاربردهای متفاوت دانه گشنیز را مشاهده کرد. این دانه ها حتی در مقبره فرعون مصر توت عنخ آمون نیز یافت شد. از این اکتشاف، مورخان به این نتیجه رسیدند که حتی در تمدن مصر، مردم بذر گشنیز را کشت می کردند و در مراسم دفن اجساد از اهمیت فرهنگی برخوردار بود. به طور سنتی از گشنیز برای تصفیه خون استفاده می شد. همچنین برای درمان مشکلاتی مانند میگرن استفاده می شد. اکنون، در قرن بیست و یکم، گشنیز هنوز اهمیت خود را از دست نداده است. در واقع، موارد استفاده و فواید آن فقط به تعداد افزایش یافته است. در هند، بذر گشنیز یا «دانیا» عمدتاً در راجستان، اوتار پرادش، گجرات، مادهیا پرادش و تامیل نادو رشد می کند. این ایالت ها به عنوان تامین کنندگان پیشرو بذر گشنیز در هند عمل می کنند. از منطقه آب و هوایی متنوعی که در آن رشد می کند، می توانید شرایط اقلیمی مورد نیاز برای رشد را درک کنید. آب و هوای ایده آل که بهترین کیفیت بذر گشنیز در آن کشت می شود، آب و هوای سرد با ارتفاع زیاد است. رشد گشنیز از اواسط مهرماه تا پایان آبان آغاز می شود. و سپس پردازش می شود. به بقیه نقاط جهان عرضه می شود. ادویه سابقه طولانی 5000 سال استفاده به عنوان مکمل پزشکی دارد. در فرهنگ باستانی آریایی ها، ادویه را دارای قدرت های الهی می دانستند، زیرا آنها خورشید را می پرستیدند و ادویه رنگ زرد نارنجی داشت که شبیه به رنگ خورشید بود. این سنت طلسم باستانی استفاده از ادویه برای دفع شر و اعطای رفاه و محافظت به پوشنده هنوز در فرهنگ جنوب هند یافت می شود. استفاده از ادویه در مراسم عروسی هندوها یکی دیگر از سنت های قدیمی است که در فرهنگ هندی زنده است. ادویه عمدتاً در مناطق گرم هند تولید می شود. به ویژه ایالت هایی مانند تامیل نادو، بنگال غربی و ماهاراشترا تولیدکنندگان پیشرو ادویه هستند. تامین کنندگان ادویه Lakadong در هند به ویژه در روستایی در Jaiantia Hills در مگالایا رشد می کنند. این ادویه را بهترین کیفیت ادویه در جهان می دانند. این عطر و طعم قوی دارد و خواص معطر آن آن را به بهترین ادویه جهان تبدیل کرده است.

 

 

ادویه 40 گیاه

قوی ترین آنتی اکسیدان آن، کورکومین، به راحتی در جریان خون جذب نمی شود، اما افزودن کمی چربی یا فلفل - عنصر کلیدی در فلفل سیاه - می تواند به بدن کمک کند تا از خوبی های آن استفاده کند. معمولاً یک یا دو قاشق چای خوری برای یک غذا کافی است، اما ممکن است بخواهید با کمتر شروع کنید زیرا طعم آن در ابتدا می تواند شدید باشد. و هشدار منصفانه به والدین و کودکان: لکه ادویه، پس سعی کنید از ریختن آن جلوگیری کنید! ادویه آسیاب شده زمانی که در یک کابینت خنک، خشک و تاریک نگهداری شود تا یک سال خوب است و خرید یک مارک ارگانیک ادویه برای اطمینان از عاری بودن آن از آلاینده هایی مانند آفت کش ها بهتر است. ریشه تازه، که می توانید در بخش تولید سوپرمارکت نزدیک زنجبیل پیدا کنید، بیشترین مواد مغذی را ارائه می دهد و می تواند تا دو هفته در یخچال نگهداری شود. تنها چیزی که نیاز دارید یک تکه به اندازه ناخن صورتی است که با آن بپزید. یکی از محبوب ترین راه ها برای قرار دادن کودکان در معرض ادویه در هند از طریق شیر طلایی است – ترکیبی از ادویه، فلفل سیاه، دارچین و روغن نارگیل حل شده در شیر شیرین شده با عسل و روی آن زنجبیل تازه رنده شده. همچنین می توانید کمی ادویه را به مخلوط پنکیک خشک برای پنکیک طلایی اضافه کنید یا آن را به ماک و پنیر، کره بادام زمینی، هوموس، تخم مرغ، بلغور جو دوسر یا ماست بریزید تا ترکیبی سالم به غذاهای اصلی بچه ها اضافه کنید. این ترکیب از مواد همچنین برای حمایت از هضم و متابولیسم سالم عالی است. وقتی دما بالا می رود، حتی می توانید بستنی های شیر طلایی را هم بزنید، ادویه، دارچین و زنجبیل را با شیر نارگیل و عسل مخلوط کنید تا در قالب ها یخ بزنید تا یک خوراکی با طراوت داشته باشید. خمیر ادویه همچنین می تواند در هنگام حمله پشه ها یا ضربه ها و کبودی ها کارایی مضاعف انجام دهد. مخلوط کردن ادویه با کمی شیر، روغن، آلوئه ورا یا لیموترش می تواند پادزهر خوبی برای نیش حشرات خارش دار یا مفاصل متورم باشد. و ادویه حتی یک جایگزین عالی غیر سمی برای تخم مرغ های عید پاک و ساخت رنگ انگشتی خانگی است!

ادویه رنچ و ش ادویه

 

ادویه فلافل خانگی

با این حال، برخی از افراد ممکن است با مصرف دوزهای زیاد به عنوان مکمل، عوارض جانبی را تجربه کنند. ادویه حاوی حدود 2 درصد اگزالات است. علاوه بر این، همه پودرهای ادویه تجاری خالص نیستند. برخی با ارزان تر تقلب می شوند. مواد بالقوه سمی که روی برچسب ذکر نشده است. خوردن ادویه حاوی آرد گندم، جو یا چاودار باعث ایجاد علائم نامطلوب در افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن یا بیماری سلیاک می شود. برخی از پودرهای ادویه نیز ممکن است حاوی رنگ های خوراکی مشکوک باشند که برای بهبود رنگ در هنگام رقیق شدن پودر ادویه با آرد به آن اضافه می شوند. در حالی که اثرات سمی زرد متانیل در انسان بررسی نشده است، استفاده از آن در ایالات متحده و اروپا غیرقانونی است. ادویه خالص برای اکثر مردم بی خطر در نظر گرفته می شود. با این حال، پودر ادویه ممکن است گاهی با پرکننده های ارزان قیمت، مانند نشاسته گندم و رنگ های خوراکی مشکوک تقلب شود. حتی ممکن است حاوی سرب باشند. مکمل های کورکومین بی خطر در نظر گرفته می شوند. هیچ عارضه جانبی در دوزهای پایین گزارش نشده است. با این حال، بخش کوچکی از مردم ممکن است برخی عوارض جانبی خفیف را در دوزهای بالاتر تجربه کنند. دوزهای بسیار بالای 1170 میلی گرم به ازای هر پوند (2600 میلی گرم بر کیلوگرم) از وزن بدن روزانه به مدت 13 هفته یا تا دو سال ممکن است عوارض جانبی جدی در موش ها ایجاد کند. با این حال، دوز باعث ایجاد سم می شود. در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مقادیر کمتر کورکومین باعث ایجاد عوارض جانبی جدی در انسان در دوره های کوتاه مدت می شود وجود ندارد، اگرچه مطالعات انسانی در مورد اثرات طولانی مدت آن وجود ندارد. دوزهای بالای کورکومین ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی خفیفی ایجاد کند، اما به طور کلی آنها را بی خطر می دانند. اثرات طولانی مدت مصرف کورکومین در انسان ناشناخته است.

 

 

ادویه صیتی

آنها پایگاه داده ای از 1585 لینک به چکیده های ادویه ارائه می دهند. طبیعتاً من نمی توانم همه آنها را بخوانم، اما یک نمونه گیری نشان می دهد که آنها تقریباً تماماً مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی هستند. NMCD به راحتی فهرستی از مرتبط ترین مطالعات را ارائه کرده است. مطالعات پیش بالینی مربوطه، در مدل های حیوانی و آزمایشگاهی، نشان می دهد که کورکومین دارای خواص ضد التهابی است. می تواند آپوپتوز را در سلول های سرطانی القا کند و ممکن است رگزایی را مهار کند. دارای اثرات ضد ترومبوتیک است؛ می تواند پلاک آمیلوئید مرتبط با آلزایمر را کاهش دهد. تا حدودی در برابر باکتری ها، لیشمانیا، HIV فعالیت دارد. و غیره. این اثرات امیدوار کننده به نظر می رسد، اما مطالعات حیوانی و مطالعات آزمایشگاهی ممکن است برای انسان قابل اجرا نباشد. همانطور که رز شاپیرو در کتاب مکنده ها اشاره کرد، شما می توانید سلول های سرطانی را در ظرف پتری با شعله افکن یا سفید کننده از بین ببرید. قبل از اینکه بتوانیم توصیه ای به بیماران کنیم، مطالعات پیش بالینی باید همیشه با مطالعات بالینی در انسان دنبال شود. تحقیقات بالینی روی ادویه توسط مرکز ملی طب مکمل و جایگزین (NCCAM) تامین می شود، اما وب سایت NCCAM چندان دلگرم کننده نیست. شواهد قابل اعتماد کمی برای حمایت از استفاده از ادویه برای هر بیماری وجود دارد زیرا آزمایش های بالینی کمی انجام شده است. یافته های اولیه از حیوانات و سایر مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که یک ماده شیمیایی یافت شده در ادویه به نام کورکومین- ممکن است دارای خواص ضد التهابی، ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی باشد، اما این یافته ها در افراد تایید نشده است. محققان با بودجه NCCAM مواد شیمیایی فعال در ادویه را مطالعه کرده اند. اثرات آنها - به ویژه اثرات ضد التهابی - در سلول های انسان برای درک بهتر چگونگی استفاده از ادویه برای اهداف سلامتی. NCCAM همچنین مطالعات تحقیقاتی پایه در مورد نقش بالقوه ادویه در پیشگیری از سندرم دیسترس تنفسی حاد، سرطان کبد و پوکی استخوان پس از یائسگی را تامین می کند. ادویه به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، اما دوزهای بالا باعث سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ، رفلاکس، اسهال، مشکلات کبدی و بدتر شدن بیماری کیسه صفرا شده است. NMCD هشدار می دهد که ممکن است با داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت برای افزایش خطر خونریزی تداخل داشته باشد، در بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا یا بیماری کیسه صفرا و در بیماران مبتلا به بیماری ریفلاکس معده باید با احتیاط استفاده شود و باید حداقل 2 بار مصرف آن قطع شود. هفته قبل از جراحی انتخابی به خریداران مکمل ها این اطلاعات داده نمی شود. بعد از شروع یک بیماری جدی در زندگی لازم نیست. هیچ مدرکی برای حمایت از بخشی از این توصیه وجود ندارد. و شواهد علمی برای ادویه برای گنجاندن آن در عمل پزشکی کافی نیست. مانند بسیاری از مکمل ها، تبلیغات بسیار فراتر از شواهد واقعی است. نکات امیدوارکننده ای وجود دارد که ممکن است مفید باشد، اما نکات امیدوارکننده زیادی وجود دارد که بسیاری از چیزهای دیگر نیز "ممکن است" مفید باشند. از آنجایی که من هیچ مبنای منطقی برای انتخاب یکی بر دیگری ندارم، دلیلی نمی بینم که از روی باند ادویه بپرم. از سوی دیگر، من دلیل قانع کننده ای نمی بینم که به مردم توصیه کنم از آن استفاده نکنند، تا زمانی که وضعیت شواهد را به خوبی درک کنند تا رضایت آگاهانه ارائه کنند و بدانند که اساساً خوکچه هندی هستند در آزمایشی کنترل نشده که هیچ تلاشی نمی کند. برای جمع آوری داده ها من ذهنی باز خواهم داشت و منتظر شواهد بیشتر در قالب مطالعات بالینی خوب طراحی شده در انسان خواهم بود. هریت هال، MD همچنین به عنوان SkepDoc شناخته می شود، یک پزشک خانواده بازنشسته است که در مورد شبه علم و شیوه های پزشکی مشکوک می نویسد. او مدرک کارشناسی و دکترای خود را از دانشگاه واشنگتن دریافت کرد، دوره کارآموزی خود را در نیروی هوایی انجام داد (دومین زنی که تا به حال این کار را انجام داده است)، و اولین زن فارغ التحصیل از رزیدنت خانوادگی نیروی هوایی در پایگاه نیروی هوایی اگلین بود. او در طول یک دوره طولانی به عنوان پزشک نیروی هوایی، سمت های مختلفی از جراح پرواز گرفته تا DBMS (مدیر خدمات پزشکی پایه) داشت و هر کاری از زایمان نوزاد تا کنترل یک B-52 انجام داد. با درجه سرهنگی بازنشسته شد. او در سال 2008 خاطرات خود را با عنوان "زنان نباید پرواز کنند" منتشر کرد.